Aktualności

13 grudnia 2022 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka wydał wyrok w sprawie Florindo de Almeida Vasconcelos Gramaxo przeciwko Portugalii (nr skargi: 26968/16), który dla krajowych sądów będzie stanowił istotną wskazówkę interpretacyjną treści art. 11 Kodeksu pracy. 

Sprawa dotyczyłą przedstawiciela medycznego, który korzystał z powierzonego mu przez pracodawcę samochodu służbowego do celów prywatnych. Wymagało to jednak prowadzenia przez pracownika ścisłej inwentaryzacji korzystania oraz rozliczania kosztów. Przedstawiciel został zwolniony dyscyplinarnie wobec odkrycia, że manipulował on urządzeniem służącym do lokalizacji samochodu, założonym przez pracodawcę. 

Skarżący argumentował, że działanie pracodawcy rażąco naruszało prawo do poszanowania jego prywatności, zgodnie z art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Zdaniem Trybunału, ingerencja w prawo pracownika była w tym przypadku legalna i uzasadniona. Geolokalizator umieszczony w pojeździe miał weryfikować sposób używania pojazdu podczas pełnienia obowiązków zawodowych. Pracownik został należycie powiadomiony o jego istnieniu, jak również o procedurze jego stosowania.

ETPC powyższym wyrokiem podkreślił podstawowe kryteria, jakimi musi się posiłkować pracodawca prowadząc kontrolę pracownika. Wobec treści art. 11 Kodeksu Pracy, kontrola dopuszczalna jest jedynie w niezbędnym zakresie, a godność pracownika i jego dobra osobiste (w tym prawo do prywatności) muszą być odpowiednio chronione. Polskie sądy orzekając w sprawach z zakresu prawa pracy będą musiały równoważyć interesy pracownika i pracodawcy, zwracając szczególną uwagę na kwestię zasadności stosowania konkretnych środków ich ochrony.