Za każdym razem, gdy w umowie zastrzegana jest kara umowna, strony powinny precyzyjnie wskazać tytuł do jej naliczenia, np. nienależyte wykonanie umowy lub jednego ze świadczeń, do których dłużnik jest zobowiązany, wadliwość przedmiotu świadczenia, opóźnienie lub zwłokę w wykonaniu świadczenia, wskazując przy tym określoną jej wysokość albo sztywne kryterium odniesienia – twierdzi radca prawny Bartosz Halejak z kancelarii Duraj Reck i Partnerzy.